Iako je izgubljeni grad Atlantida možda mit, naučnici su na južnoj hemisferi otkrili dokaze o stvarnom izgubljenom kontinentu ispod vulkanskog ostrva Mauricijus.
Prvi tragovi o postojanju praistorijske kopnene mase pojavili su se 2013. godine, kada je naučnik Luis Ešval i njegove kolege sa Univerziteta Vitvatersrand u Južnoj Africi otkrili da je Mauricijus snažnije gravitaciono povukao od ostalih područja Indijskog okeana. Jedno od mogućih objašnjenja za ovo, naučnici su teoretizovali, bilo je da je ostrvo sedelo na delovima potonulog kontinenta. Iako je Mauricijus star oko 8 miliona godina, pronašli su kristale cirkona sa ostrvskih plaža starih gotovo 2 milijarde godina, što sugeriše da su erupcije vulkana mogle izbaciti ove komade drevne stene sa potonulog kontinenta ispod.
U novoj studiji, objavljenoj ove nedelje u časopisu Nature Communications, Ešval i njegov tim izveštavaju da su pronašli neke od sićušnih kristala cirkona koji su čak i stariji - zapravo stari i do 3 milijarde godina. Iako su neki naučnici izrazili zabrinutost da su prethodno pronađeni kristali možda transportovani na ostrvo kao deo građevinskog materijala ili brodskog balasta, istraživači u novoj studiji ekstrahovali su nove kristale direktno iz stenovitih izdanaka na ostrvu, uklanjajući takve sumnje. Analizirajući ove kristale cirkona i upoređujući njihovu starost sa godinama obližnjih kopnenih masa, istraživači su uspeli da rekonstruišu geološku istoriju izgubljenog kontinenta, koji su nazvali Mauricijus.
Ta istorija započinje Pangejom, gigantskom kopnenom masom koja je obuhvatila gotovo svu kontinentalnu koru Zemlje, za koju se veruje da je postojala tokom kasnog paleozojskog i mezozojskog doba. (Nemački meteorolog Alfred Vegener prvi put je predložio postojanje Pangeje 1912. godine, kao deo njegove teorije zanošenja kontinenta.) Prema novoj studiji, Mauricijus je jednom bio deo Gondvane, jednog od 2 superkontinenta na koja se Pangea podelila pre između 200-300 miliona godina.
Sama Gondvana se kasnije raspala na današnje kontinente Afrike, Južne Amerike, Antarktika i Australije, kao i na Arapsko poluostrvo, Indiju i Madagaskar. Nakon razdvajanja Gondvane, istraživači veruju, danas izgubljeni kontinent Mauricijus završio je u stisku između Indije i Madagaskara, koji su tada bili mnogo bliži jedni drugima nego danas. Mauricijus je bio mali kontinent, otprilike četvrtine veličine Madagaskara. Pre oko 85 miliona godina, nakon što su se Indija i Madagaskar počeli udaljavati, Mauricijus se takođe počeo protezati.
Erupcije vulkana ili pomeranje tektonskih ploča razdvojile su kontinent i slojevi rastopljene lave zatrpali su fragmente. Izgleda da je deo kopna, uključujući kristale cirkona koje su pronašli naučnici, recikliran u magmu koja je kasnije formirala ostrvo Mauricijus. To je poput plastelina: kada se kontinenti istegnu, postaju tanji i razdvajaju se. To su ti tanki komadi koji tone ispod okeana.
Pored Mauricijusa, istraživači smatraju da se delovi Mauricijusa mogu nalaziti i ispod drugih vulkanskih ostrva u Indijskom okeanu, kao što su Kargados Karakos, Lakadivska i ostrva Čagos.
Ostrvo hobita 💗
Ostrvo bez korone
Autor: redportal.rs
